۞ امام علی (ع) می فرماید:
کسی که مومنی را و لو به یک کلمه، بی جهت اذیت کند، قیامت که بشود، روی پیشانی او نوشته شده است، این شخص مایوس از رحمت الهی است
قَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه وآله:
مَنْ آذَى مُؤْمِناً وَ لَوْ بِشَطْرِ كَلِمَةٍ جَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَكْتُوباً بَيْنَ عَيْنَيْهِ آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
وَ كَانَ كَمَنْ هَدَمَ الْكَعْبَةَ وَ الْبَيْتَ الْمُقَدَّسَ وَ قَتَلَ عَشَرَةَ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ.
نبى اكرم صلّى اللَّه عليه و آله فرموده: اگر كسى مؤمنى را آزار دهد گر چه به واسطۀ يك جمله کوتاه، روز قيامت در حالی محشور مى شود كه در پيشانى او نوشته شده است «نااميد از رحمت خداست» و مانند كسى است كه «كعبه و بيت المقدس» را ویران كرده و ده هزار فرشته را كُشته است.
إرشاد القلوب إلى الصواب، ج۱، ص: ۷۷-۷۶
کسی که مومنی را و لو به یک کلمه، بی جهت اذیت کند، زنش باشد، فرزندش باشد، دوست باشد، غریبه باشد، فرقی نمی کند،
“مَنْ آذَى مُؤْمِناً ” مطلق است!
قیامت که بشود، روی پیشانی او نوشته شده است، این شخص مایوس از رحمت الهی است؛ رحمت الهی شامل حال او نمی شود!
تمامی حقوق این سایت برای بنیاد علمی فرهنگی هاد محفوظ است.
