🎤 ما مهمان این سفر هستیم؛ مدیریت میخواهد؛ موانع شناسی و آسیب شناسی می خواهد!
ما باید اندوخته های مان را برای طی مسیر شناسایی کنیم؛ آسیب شناسی کنید. سپس رو به درمان آورده و بعد از آن در مسیر بیفتیم. یک سفر است از من موجود به سمت یک ادراک روشنتر، بالاتر، خدایی تر و زیباتر. بعد از آن است که به حکمت می رسیم.
💠 اختلال در این مسیر، مربوط به نوع شخصیت و کیفیت توسلاتمان است! اگر این ها را مدیریت کنیم و توسلات خالص باشد، قطعاً نتیجه می دهد. در جای دیگر خبری نیست و باید این مدیریت انجام شود!
🔹 کیفیت تعامل با خویشتن خویش کار آسانی نیست؛ ما چاره ای از این سفر نداریم و گریزی نیست مگر اینکه از خود فرار کنیم و به خود دومیمان باز گردیم!
🔻 عده ای قائل به این هستند که شاکله همان نیت است
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا
بگو: هر کس بر پایه خلق و خوی و عادت های اکتسابی خود عمل میکند، پس پروردگارتان به کسی که راه یافته تر است، داناتر است. (سوره اسراء – آیه ۸۴)
🔺 نیت ارتباط با شخصیت دارد؛ نیت ها متفاوت است و اعمال به همان نسبت متفاوت می شود! ما از قسمت عامل غافلیم! ما باید مدیریت کنیم تعامل نیت، عمل و شاکله را!
🔸 یک نفر در رکوع انگشتری را صدقه می دهد و آیه نازل می شود؛ ولی یک نفر صدها انگشتر در رکوع صدقه می دهد و آیه نازل نمی شود!
🔹 خداوند انسان را اینگونه آفریده است که مثلاً آنچه را که می بیند، مقدماتی را چینش میکند و به یک نتیجه می رسد! این برای من موجود است. من موجود تعاملات و معادلاتش مادی است؛ منی که باید به آن سفر کنیم خداییست!
ما اگر بخواهیم وجودمان را متوجه حق تعالی بکنیم، باید بسیج قوای فکری بکنیم و موانع را دور بکنیم و خدایی بشویم؛ نگاهمان به سمت خود دوم بشود!
🔸 ما مهمان این سفر هستیم؛ مدیریت میخواهد؛ موانع شناسی و آسیب شناسی می خواهد!