۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲

نوع ارتباط و شناخت ما خیلی سطحی است و ما قبل از اینکه به خدای متعال متکی باشیم و فاعلیت او را ببینیم، به توان خودمان متکی هستیم! این سبک معنوی برای این سیر جواب نمی دهد!

درک صحیح معنوی

💠 هنگامی که منصور امام صادق علیه السلام را احضار کرد و آن حضرت از «مدینه» به «بغداد» آمد، در کنار «دجله» نزول اجلال فرمودند. پیرمردی از شیعیانش با او ملاقات کرد و عرض کرد: خودت را به من بشناسان.

🔸 امام علیه السلام فرمودند: «آیا می خواهی مرا بشناسی؟» عرض کرد: بلی. امام علیه السلام به اصحاب خود که در خدمتش بودند، فرمودند: «او را در دجله بیندازید.» و  سه بار این جریان تکرار شد!

🔹 دقعه سوم که آن فرد داشت غرق می شد امام علیه السلام چون ناتوانی او را از شناکردن مشاهده نمودند، دست خود را دراز کردند و او را که در وسط دجله بود، بیرون آوردند. همین که از آب بیرون آمد، خود را بر قدم های معنوی حضرت انداخت.

🔸 اظهار کرد که امام را به خوبی شناخته است. اطرافیان از او سؤال کردند: «چگونه شناختی؟»

🔹 عرض کرد: هنگامی که از شناکردن عاجز شدم و یقین به هلاکت و نابودی خود کردم. از همه جا و همه چیز دل بریدم و خدا را صدا زدم. چیزی نمانده بود که در ته آب فرو روم و خفه شوم که پرده ها از مقابل چشمانم کنار رفت. امام صادق علیه السلام را دیدم که بین مشرق و مغرب را پر کرده بود و غیر از او چیزی را نمی دیدم و او مرا نجات داد.

💠 امام در یک جایگاهی است که عالم در ید قدرت اوست باذن الله! کی بهره می برد؟ کسی که سفر کرده باشد!