بسمه تعالی

کد مطلب: ۹۶/۸۶/۱۴۴

وقتی ما اهل بيت علیهم‌السلام را داريم، ديگر كسي حرفي براي گفتن ندارد؛ هر جا که مي‏خواهد باشد. گاهی محدوده كارهايي كه مرتاضان انجام می‌دهند، بعضی‌ها را سرگردان می‌کند. باید از جهت علمي اين‌ها را تفكيك كرد تا دقيقا مشخص شود كه معجزات انبياء، كرامات اوليا، فوق‌العادگي‏هاي حواريين اهل بيت علیهم‌السلام و علماي صالح بر چه پايه‏ اي بوده است؟ فرق آن‌ها با بقيّه افرادی که کارهای فوق‌العاده انجام می‌دهند چیست؟ اگر ما این مسائل را در ذهن افراد شفاف كنيم، هيچ كس از تشیّع دور نمي ‏شود و اهل بيت علیهم‌السلام را رها نمي‏ كند. در این وقت است که انسان هر سلامي كه به اهل بیت علیهم‌السلام تقدیم می‌کند، بهره و لذت مي‏برد. ما از جهت اعتقادي، چيزي كم نداريم.

در روایتی نقل شده است جابر از امام باقر عليه‌السلام سؤال کرد از شخصی که قرآن درباره او می‌فرماید: «اَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ»؛[۱] یعنی من تخت بلقیس را نزد تو (سلیمان) می‌آورم قبل از اینکه چشم بر هم بزنی. آن حضرت در جواب می‌فرمایند: اسم اعظم ۷۳ حرف است که فقط یک حرف از آن نزد آن عالم بود. بعد حضرت می‌فرمایند: والله ۷۲ حرف از اسم اعظم نزد ماست و یک حرف از آن ۷۳ حرف فقط نزد خداوند است.^[۲]

همچنین در روایت دیگری امام صادق عليه‌السلام فرمودند: کسی که علم الکتاب نزد اوست، امیرالمؤمنین عليه‌السلام است. شخصی از امام صادق عليه‌السلام پرسید: کسی که «علمٌ من الکتاب» نزد اوست اعلم است یا کسی که «علمُ الکتاب» نزد اوست؟ حضرت در جواب می‌فرمایند: علم کسی که «علمٌ من الکتاب» دارد نسبت به علم کسی که «علمُ الکتاب» دارد به اندازه‌ای است که یک پشه از آب دریا با بال خود برمی‌دارد.^[۳]

منظور اینکه ما این‌چنین اهل بیتی داریم؛ اما اصلا نمی‌دانیم که علم الکتاب چیست؟ فقط قسمتی از علم الکتاب را آصف بن برخیا داشت که با آن، تخت بلقیس را نزد حضرت سلیمان عليه‌السلام آورد.

 ———————————————————————————————-

[۱]. سوره نمل، آیه ۴۰٫

[۲]. بصائر الدرجات، ج۱، ص ۲۰۹٫

[۳]. البرهان، ج۳، ص ۲۷۳٫