بسمه تعالی

کد مطلب:۹۶/۸۶/۱۷۵

شیطان، بيشترين عبادت را كرده بود؛ عباداتي كه ديگر كسي نمي‌تواند انجام دهد. او سجده‌هاي شش هزار ساله انجام داده[۱]و فوق‌العادگي زیادی هم پيدا كرده بود.

اين قضیه (تمرّد شیطان بعد از آن همه عبادات) همه قواعد را مي‌شكند و می‌فهماند که روي هيچ چيزي نمي‌شود حساب كرد غير از فضل خدا، عصمت الهي و چنگ زدن به دامان خدا و اوليای خدا. [ملاک،] به كثرت عبادات نيست؛ درون انسان يك چيز ديگر است که بايد آن را ديد و خداوند هم آن را مي‌بيند. همه مسأله به نگاه ما و تجزيه و تحليل ما نسبت به شخصیت افراد نیست. ما چه مي‌دانيم كه قلب افراد چه ابتلایي دارد و در چه فكري است؟

حاج ابوالقاسم شهرضایي مرد بزرگ و فوق‌العاده‌اي بود. یک شب ماه رمضان با يك نفر از دوستان از اصفهان حرکت کردیم تا به زیارت ایشان برویم. در مسیر به شخصی که همراهم بود گفتم: جريان برصیصاي عابد چگونه بوده که اين‌قدر عبادت بكند، مستجاب الدعوة بشود و بعد، اين‌طور خراب دربيايد؟ گفت: نمي‌دانم؛ حالا مي‌رويم از حاج ابوالقاسم مي‌پرسيم. آنجا كه رسيديم ما يادمان رفت؛ ولی خود حاج ابوالقاسم گفت: افرادي مثل برصيصاي عابد كه اين‌قدر عبادت كردند و پايان كارشان اين‌گونه شد، به خاطر این بوده که از ابتدا در درونشان مشكل بوده و آن‌ها حاضر نبودند آن مشکل را كنار بگذارند و با اين همه حال، عبادت مي‌كردند. خداوند هم بالأخره به خاطر زحمتي كه مي‌كشند جزایشان را مي‌دهد.

دل، بايد از بيماري بيرون بيايد. قرآن مي‌فرمايد:

يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ‏ وَ لا بَنُون‏ إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ‏؛[۲]

روزى كه مال و فرزندان سود ندهد، جز آن كه با قلب سليم به محضر پروردگار حاضر مى‏شود.

قلب سليم و شاكله سالم، باعث سعادت می‌شود؛ و الا اگر قلب بیمار بود، يك جايي آثار خود را نشان می‌دهد.

—————————————————————————————————————————

[۱].  نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲ معروف به قاصعه.

[۲]. سوره شعراء، آیه ۸۸ و ۸۹٫