بسمه تعالی

کد مطلب:۲۳۴/ ۸۶/ ۹۶

وقتي خداي متعال بعضي از اهل جهنّم را در فشار و شدّت قرار مي ‏دهد، به ايشان مي‏ فرمايد:

أَ لَمْ تَكُنْ آياتي‏ تُتْلى‏ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُون‏؛[۱]

آيا آيات من بر شما تلاوت نشد؟ و شما آن آيات را تكذيب نكرديد؟

بعضی گرفتاري ‏هايی كه خودمان براي خودمان ایجاد كرده ‏ايم، همين حالا به صورت حرارت جهنّم است. مصداق اتمّ آیات الهی اين است كه انبيا مي‏ آمدند و كتب آسماني را براي مردم مي‏ خواندند و آن‌ها تكذيب مي‏ كردند. خداوند متعال، آيات الهي را همیشه برای ما ارائه مي ‏دهد. اگر اينطور نباشد – به قول امروزي‏ها – پويايي دين خدا از بين مي‏ رود كه بگوییم در يك زمان، آيه ‏اي از يك كتاب آسماني آمده و مثلا مختص به اصحاب لوط يا نوح عليهما ‏السلام بوده است؛ در حالی که اگر به دقت نگاه کنیم، مي‏ بينيم كه آيات الهي و آنچه كه ما را به آنها دعوت مي‏ كند مانند خير، توحيد و رشد، اين‌ها هميشه در كار ما هم هست؛ منتهي ما خودمان اين‌ها را رد مي ‏كنيم. ما درگيري‏ هاي زيادي پيدا مي‏ كنيم بين انتخاب حق و نفس و به راحتي نفس را انتخاب مي‏ كنيم. در ريز و درشت مسائل زندگي ما، ارائه آيات حق‌ تعالي هست؛ منتهي ما غالباً بهره چنداني نمي‏ بريم و به این آیات، راه نمي‏ دهيم. خداي متعال با اين‌ها چنین احتجاج می کند که: «أَ لَمْ تَكُنْ آياتي‏ تُتْلى‏ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُون‏» و آن‌ها می‌گویند:

رَبَّنا غَلَبَتْ عَلَيْنا شِقْوَتُنا وَ كُنَّا قَوْماً ضالِّين؛‏[۲]

بار الها [به ما رحم كن كه] شقاوت ما بر ما غلبه كرد و كار ما به گمراهى كشيد.

اين شقاوت داراي مراتب است و در وجود همه افراد به نحوي هست.

—————————————————————————–

[۱]. سوره مؤمنون، آیه ۱۰۵٫

[۲]. سوره مؤمنون، آیه ۱۰۶٫