۞ امام علی (ع) می فرماید:
وقتي مؤمن فاصله مي گيرد مردم خيلي بلا سر او مي آورند، بلاهايي که بشناسيم يا نشناسيم
مؤمن باز شکاري ساعد سلطان ولايت است، او مي داند چگونه بايد مؤمن را تغذيه کند.
سلطاني يک باز شکاري داشت و خيلي اين را دوست داشت. روزي اين باز شکاري که روي ساعد سلطان نشسته بود به دنبال پرنده اي برخاست، آن را دنبال کرد و رفت تا به خانه پيرزني فرود آمد. باز شکاري همانجا ماند.
پيرزن تا حالا باز شکاري نديده بود، سر و کار او با مرغ خانگي و خروس و… بود، نشناخت که اين چه حيواني است. مي گفت: چرا نوک اين کج است؟ اين طوري که نمي تواند دانه برچيند، نگاه مي کرد به پاهاي او مي ديد چنگال اين بيش از معمول بلند است، نگاه مي کرد به پر و بال او مي ديد خيلي پر و بال دارد.
پيرزن آرام آرام خود را به اين باز شکاري رساند، او را گرفت و يک چاقو برداشت و اضافه چنگالش را زد. بعد ديد پر و بال او هم اضافه است و در آخر نوکش را هم چید.
روزی خانمي از همسايه ها به خانه اش آمد و ديد يک حيوان عجيبي آنجا است، از پيرزن پرسيد: اين چرا اينطوري است؟ او شرح ما وقع را گفت.
همسايه گفت: به گمانم اين باز شکاريِ سلطان باشد که دارند جار مي زنند، بگذار برويم خبر بدهيم. خبر به سلطان رسید. سلطان وقتی باز را دید گفت: هر کس ساعد سلطاني را رها کند و به خانه پيرزني درآيد [سزایش همین است] همين خواهد شد!
مؤمن باز شکاري ساعد سلطان ولايت است، او مي داند چگونه بايد مؤمن را تغذيه کند.
وقتي مؤمن فاصله مي گيرد مردم خيلي بلا سر او مي آورند، بلاهايي که بشناسيم يا نشناسيم، بدانيم يا ندانيم، نيت آنها خير بوده باشد يا خير نبوده باشد. جايگاه مؤمن ساعد ولايت اميرالمؤمنين و اهل بيت عصمت و طهارت است. اگر فاصله بگيرد ديگران قدر او را نمي شناسند، اصلاً او را نمي شناسند، ظرفيت ها و استعدادهاي او را نمي شناسند، رشد او را نمي شناسند و او را از رشد محروم مي کنند، فقط يک مأمن در تمام هستي وجود دارد اين هم ولايت خدا و ولايت اهل بيت عصمت و طهارت است.
تمامی حقوق این سایت برای بنیاد علمی فرهنگی هاد محفوظ است.
