کد مطلب :  ۹۴/۸۵/۱۱

سؤالى كه ممكن است پيش بيايد اين است كه اولين قدم براى ارتباط با قرآن چيست و براى شروع ارتباط با اين كتاب الهى چه بايد كرد؟
پاسخ اين سؤال را می ‏توان در خود قرآن كريم یافت؛ آنجا كه می ‏فرمايد:

إِذَا قَرَأْتَ الْقُرْءَانَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم؛
هنگامى كه قرآن قرائت كردى، از شيطان رانده شده، به خداوند پناه ببر.

از اين آيه به دست می آيد كه شيطان نمی خواهد مردم با قرآن ارتباط داشته باشند و مانع اين ارتباط است؛ از این رو در مرحله اول ارتباط كه قرائت آيات قرآن است، دستور داده شده تا از شرّ شیطان به خداوند متعال پناه ببريم. از این دستور معلوم می شود که از همان ابتداى ارتباط با قرآن، شيطان دست به كار می ‏شود و می ‏خواهد مانع ايجاد كند.
البته اين استعاذه، امرى است مانند خود قرائت قرآن كه ممكن است حقيقتش اجرا و پياده شود و ممكن است فقط به يك لفظ اكتفا شود. منظور اين‏ كه ممكن است انسان از استعاذه فقط به لفظِ «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم» اكتفا كند و ممكن هم هست كه استعاذه عملى را در خود پياده كند و وقتى تصميم گرفت با كتاب خدا انس بگيرد، در همه لحظات از امورى كه مانع اين ارتباطند به خداوند پناه ببرد و در مراقبه كامل باشد.
البته بايد توجه داشت كه همين استعاذه لفظى، انسان را يك پله به اجراى استعاذه عملی نزديك‏تر می ‏كند؛ یعنی اكنون كه قصد قرائت قرآن دارد خود را براى ارتباط با خدا و كلام او تخليه كند و دقت كند كه چه چيزى باعث پراكندگى قلب، عدم توجه و قطع ارتباط با قرآن است؟ اگر فكر دنيا و شهوت و امور ديگر است، آن را بيابد و از خود دور کند. يافتن اين عامل، راه استعاذه را آسان می كند و اين استعاذه پيش از قرائت، مقدمه‏ اى می ‏شود براى استعاذه عملى و حقيقى.

——————————————————————-
۱) . سوره نحل، آیه ۹۸٫