کد مطلب  :  ۳/ ۸۵/ ۹۴

مرحوم ملا حسينقلي همدانی قدّس‌سرّه یکی از افرادی است که خیلی قویّ و در بین اساتید، کم نظیر بوده است. ایشان يكي از اوليایي است كه روحش خيلي آزاد است. اگر كسي عمل صالحي انجام دهد و به این بزرگوار هدیه کند، روح ایشان با آن شخص، همراه مي‌شود. گاهی ما به سبب کثرت اشتغالات و مشكلات، منشأ حالات خوش خود را متوجه نمی‌شویم. بعضي از حالات خوش انسان، مربوط به همراهي ارواح اولياء با انسان است.

مرحوم ملا حسینقلی از افرادي است كه همراهی روح ایشان با انسان، موجب اقبال قلب و کثرت ذكر خدا و حالت توجه می‌شود. همراهي ارواح اولياء خدا با انسان، بركات بسیاری دارد. ایشان بر اثر طبع بلندي كه داشت، رزق آماده‌اي از جانب مرحوم سید علی شوشتری قدّس‌سرّه  نصيبش شد. خود مرحوم سيد علي شوشتري از اوتاد بود و زحمات زیادی كشيده بود. مرحوم شيخ انصاري قدّس‌سرّه كه در فهم و ذكاوت، فردی عادي نبود، در امور معنوی، شاگرد مرحوم سيد علي شوشتري بود؛ با اين كه سيد در درس فقه شيخ، شركت مي‌كرد، جناب شيخ هم شبهاي چهارشنبه، در درس اخلاق جناب سيد شركت مي‌كرد.

وقتي ملا حسینقلی با مرحوم سید آشنا مي‌شود و همراه شيخ به منزل ایشان مي‌روند، سيد با مناعت طبعي که داشته است، به ملا حسینقلی مي‌فرمايند: «جناب شیخنا الاستاد بر اثر کثرت مشاغل، فرصت نمی‌کنند و هفته‌ای یک شب برای ایشان کافی است؛ ولی شما بیشتر بیایید».

بعد از فوت مرحوم شيخ انصاري، مرحوم ملا حسینقلی درس ایشان را ادامه مي‌دهد؛ ولی مرحوم سيد علي شوشتري او را نهي‌ کرده و می‌فرمایند: «دیگران هستند که این امور را انجام دهند. شما باید مستعدّین را دریابید».

ما قواعد كرامات اولياء را نمي‌شناسيم. کرامات مرحوم ملا حسینقلی، سبک كرامات يك ولي خدا بوده است. ایشان در گوش ابو فرار – که رئیس اشرار بود – مطلبی فرمودند که موجب شد او منقلب شود؛ تا جایی که نعره‌زنان به طرف ایوان طلای امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌رود و همان‌جا می‌میرد. بعد از فوت او مرحوم ملا ‌حسینقلی فرمودند: «هر كس مي‌خواهد يكي از اولياء خدا را تشييع كند، به تشيیع جنازه ابو فرار برود». مرحوم ملا حسینقلی همدانی كسي است كه در عرض چند دقيقه، يك نفر را از كمال شقاوت به ولايت مي‌رساند.

مرحوم ملا حسینقلی مورد نظر اميرالمؤمنين علیه‌السلام بوده است. ايشان مدتي در همدان كشاورزي مي‌كردند. يكي از خان‌های همدان، با ایشان به خاطر آب، نزاع مي‌کند و علاوه بر توهين، به ايشان يك لگد مي‌زند. مرحوم ملا حسینقلی بعد از این توهین، همه چیز را رها کرده و به نجف می‌رود. خان همدان، پايش مبتلا به مرضی مي‌شود، او را به تهران مي‌برند. دكتر مي‌گويد: «پا بايد از مچ، قطع شود». پای او را از مچ قطع مي‌كنند. بعد از مدتي، مریضی به بالاتر سرايت مي‌كند. او متوجه مي‌شود كه قضيه از كجا شروع شد. پسرش را كه فرد فهیمي بوده به نجف مي‌فرستد و مي‌گويد: «خودت را بر پاهاي ملا حسینقلی همداني بينداز و از او طلب حلالیت کن؛ وگرنه اين مريضي همين طور بالا مي رود». پسر به نجف مي‌رود و به مرحوم ملا حسینقلی التماس می‌كند. ايشان مي‌گويند: «ما پدر شما را نفرين نكرديم؛ اما در عالم، كساني هستند كه اين قضايا را تحمّل نمی‌كنند. امشب دعا مي‌كنم كه پايش را ديگر قطع نكنند». پسر، در نامه ای به پدرش مي‌نويسد: «آقا راضي شدند و دعا كردند». پای آن شخص با دعای مرحوم ملا حسینقلی، خوب مي‌شود. آن پسر در نجف مي‌ماند و يكي از بهترين شاگردان مرحوم ملا حسینقلی همداني مي‌شود.

مرحوم آیت الله كشميري قدّس‌سرّه مي‌فرمودند: «مرحوم ملا حسینقلی در نجف، یک شب در هفته، جلسه داشتند که علماء، بزرگان و سادات مي‌آمدند. اثر این جلسه تا حدّی بود که آن‌ افراد را تا برزخ مي‌بُرد. بعد از يك ساعت كه مي‌نشستند، ايشان خيلي قاطع مي‌گفت: «فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا».^[۱] به این معنا که (تغذیه معنوی شدید و وقت رفتن است و) جلسه تمام ‌شد؛ ولي آنها بعد از جلسه، بیرون خانه ايشان تا سحر بر روي خاك‌ تا ساعت‌ها می‌نشستند و نمي‌توانستند بروند».

مرحوم ملا حسینقلی قوّت معنوی بالایی داشت. اين‌ بزرگان را از شاگردانشان مي‌توان شناخت. از جمله شاگردان ایشان، مرحوم ميرزا جوادآقا ملكي تبريزي است كه عارف و عاشق خداست. یکی دیگر از شاگردان ایشان مرحوم شيخ محمد بهاري است که مجذوب بوده است و هنوز هم هر كسي سر قبر ایشان مي‌رود، به او بركت می‌رسد.

.[۱] سوره احزاب، آیه۵۳