کد مطلب  :  ۶۰/ ۸۵/ ۹۵

رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: نگاه حضرت عيسي علیه‌السلام  به اجتماع،  معنوی بود و بیشتر مسائل معنوي را ملاحظه مي‌‌‌‌كردند. از آن طرف، حضرت موسي علیه‌السلام  به امّت خود نگاهی دیگر داشت و بیشتر مشكلات مادي امت خود را در نظر مي‌‌‌‌گرفت، آن مردم، یک روز مي‌‌‌‌گفتند: پياز مي‌‌‌‌خواهيم، روز دیگر می‌گفتند: عدس مي‌‌‌‌خواهیم».[۱] در ادامه روایت، پيامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:

و انا ذوالعينين.[۲]

یعنی من براي امتم هر دو بُعد را مي‌‌‌‌خواهم؛ هم بعد مادي و زندگي آن‌ها و هم بعد روحي و معنوي‌‌‌‌شان تأمين باشد.

دستورات اسلام هم به هر دو بعد اشاره دارد؛ يك اعتقاد معنوي كامل و يك زندگي آبرومند در جامعه.

گاهی پايه امور مادي، امور معنوي است. ديدگاه انسان بايد خدایی باشد و بداند – مثلا – اگر امروز بعد از نماز صبح، نخوابید و مشغول به تعقيبات و ارتباط با خدا شد، رزق مادي‌ او روان‌‌‌‌تر به دست مي‌‌‌‌آید.[۳] و یا – مثلا – اگر دروغ گفت، رزق او كم و بي‌‌‌‌بركت مي‌‌‌‌شود.[۴] دستوراتي كه ائمه علیهم‌السلام به ما ياد داده‌‌‌‌اند این گونه هستند.

[۱] . إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى‌‌‌‌ لَنْ نَصْبِرَ عَلى‌‌‌‌ طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها (سوره بقره، آیه ۶۱).

[۲]. كانَ أخى مُوسى‌‌‌‌ عَيْنُهُ الْيُمْنى‌‌‌‌ عَمْياء و أخى عيسى‌‌‌‌ عَيْنُهُ الْيُسْرى‌‌‌‌ عَمْياء وَ أنَا ذُو العَيْنَيْنِ (تفسیر سوره حمد از امام خمینی، ص۲۵۵).

[۳]. قَالَ الرِّضَا فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَ‌‌‌‌ فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً قَالَ الْمَلَائِكَةُ تُقَسِّمُ‌‌‌‌ أَرْزَاقَ‌‌‌‌ بَنَى‌‌‌‌ آدَمَ‌‌‌‌ مَا بَيْنَ‌‌‌‌ طُلُوعِ‌‌‌‌ الْفَجْرِ إِلَى‌‌‌‌ طُلُوعِ‌‌‌‌ الشَّمْسِ‌‌‌‌ فَمَنْ‌‌‌‌ نَامَ‌‌‌‌ فِيمَا بَيْنَهُمَا نَامَ عَنْ رِزْقِه. (‌‌‌‌وسائل الشيعة، ج۶، ص۴۹۷).

.[۴] قال امیر المؤمنین ـ علیه السلام ـ  اعْتِيَادُ الْكَذِبِ‌‌‌‌ يُورِثُ‌‌‌‌ الْفَقْر. (خصال، ج۲، ص۵۰۵).