کد مطلب  :  ۷۵/ ۸۵/ ۹۵

يكي از اموری که تأثیر بسزایی در انسان دارد، وراثت يا – به قول امروزي‌‌‌‌‌‌ها- ژن است. خيلي از مشكلاتی که در سلسله آباء و ارحام امهات بوده است – مانند بخل، دنياطلبي، افسردگی روانی و غیره – در ژن فرزندان آن‌ها هم نسل به نسل منتقل مي‌‌‌‌‌‌شود.

مادر در ایام بارداری هر عملی انجام دهد، در فرزند اثر می‌گذارد و به او منتقل می‌شود. روحي كه در رحم مادر دمیده مي‌‌‌‌‌‌شود، جامع شرایط زیادی است؛ مثلا مادري که در زمان بارداری علاقه به موسيقي داشته و اهل آن بوده، اگر فرزندش قصد داشته باشد قرآن را حفظ کند، گاهی هر چه سعی می‌کند آيه‌ای از قرآن بخواند، صداي موسيقي در ذهن او می آید. این صدا صدای موسيقي‌ای است كه مادر در زمان بارداری شنيده و در این فرزند اثر گذاشته است.

یکی از امور دیگری که بر انسان تأثیر می‌گذارد، خانواده و اجتماع است. نوزادی که تازه به دنیا می‌آید، بسیاری از مشکلات را ندارد؛ بلکه به تدریج از فضاي داخل خانه، دروغ را – مثلا – ياد می‌گیرد و تا سنین بالا همراه او است و یا جوانی كه بسیار ترسو است، ترس زیاد او به خاطر ژن یا محيط خانواده یا تربيت غلط است؛ برای مثال، این جوان در کودکی هر وقت اراده می‌کرد دست به طرف چیزی ببرد، بر دست او می‌زدند؛ بنابراین ترسو شده است و الآن هيچ كار بزرگ اجتماعي را نمي‌‌‌‌‌‌تواند انجام دهد.

شروع حركت معنوی انسان، با بیرون آمدن از اصلاب آباء و ارحام امهات محقق می‌شود؛ يعني باید صفاتي را كه از پدر و مادر به او منتقل شده است و اقتضايش در او هست، از خودش دور كند، خودش را با قرآن طوري آشنا كند كه بخل و دنياطلبي و صفات دیگری كه از طریق وراثت به او منتقل شده اصلاح شود و این اصلاح، امكان‌‌‌‌‌‌پذير است. سير اخلاقي و سلوک، به همین معناست. سلوك يعني حرکت به سمت توحيد و پایین گذاشتن بارهاي اضافي كه بر دوش انسان است. بارهاي اضافي، صفاتی است كه از پدر، مادر، اجتماع و مدرسه به انسان، منتقل شده و خروج از این صفات، باعث اعتدال انسان می‌شود.