کد مطلب  : ۳۳/ ۸۵/ ۹۵

اميرالمؤمنين علیه‌السلام  مي‌‌‌فرمايند:

محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله صاحب الوحي و انا صاحب الالهام؛^[۱]

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله صاحب وحی و من صاحب الهام هستم.

الهام، برادر وحي است. الهام حقيقي، كمتر از وحي نيست؛ مگر اين كه وحي را جبرائيل به صورت ظاهر مي‌‌‌آورد؛ ولي الهام را آیينه دل از عالم بالا مي‌‌‌گيرد. الهام و وحي، مراتب و معاني دارد.

مثلا قرآن می‌فرماید:

وَ أَوْحى‌‌‌ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذي مِنَ الْجِبالِ بُيُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا يَعْرِشُون‌‌‌؛[۲]

پروردگار تو به زنبور عسل وحى كرد كه: از كوه‌‌‌ها و درختان و در بناهايى كه مى‌‌‌سازند خانه‌‌‌هايى برگزين.

وحی در این آیه به معنای غريزه است. به این معنا که زنبور در حدّ خود، ذهن گيرنده‌‌‌اي دارد و خداوند به آن القا می‌کند که به کدام سمت برود. وحی به زنبور به این معناست.

خداوند متعال درباره مادر حضرت موسي هم می‌فرماید:

إِذْ أَوْحَيْنا إِلى‌‌‌ أُمِّكَ ما يُوحى‌‌‌؛[۳]

آن‌‌‌گاه كه به مادرت آن چه بايد وحى مى‌‌‌شد، وحى كرديم.

وحی به مادر حضرت موسی غير از آن وحي بر نبی است. خداوند در قرآن درباره معناي وحي در مورد پيغمبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌‌‌فرمايد:

وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‌‌‌ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوحى؛[۴]

و از سر هوس سخن نمی‌‌‌‌گويد. سخن او غير وحى نيست.

این آیه اشاره به آخرين مرتبه طهارت و لطافت است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله عملی طبق هوای نفس، انجام نداده‌اند.  

[۱] . مشارق أنوار اليقين، ص۲۵۶٫

[۲] . سوره نحل، آیه ۶۸ .

[۳] . سوره طه، آیه ۳۸٫

[۴] . سوره نجم، آیه ۳و۴٫