کد مطلب  :  ۸۴/ ۸۵/ ۹۵

دعاي سمات دعاي بسیار عجيبی است. بزرگان، این دعا را عصرهاي جمعه براي رفع مشكلات مي‌‌‌خواندند. بعضي از اسرار انبيا و اهل بيت علیهم‌السلام در این دعا وجود دارد. نزول این دعا هنگام حمله عمالقه به بنی‌اسرائیل بوده است[۱]. عمالقه به قدري وحشتناک بودند كه بني‌اسرائيل در مواجهه با آنان، دچار ضعف شدند؛ لذا خدمت پيغمبرشان، حضرت يوشع علیه‌السلام رفتند و شکایت کردند. در آن وقت، مضمون اصلي اين دعا، براي حضرت يوشع آمد و خداوند به حضرت یوشع امر کرد که خواص بني‌اسرائيل به تعداد عمالقه‌‌‌اي كه حمله كرده‌‌‌اند، كوزه‌‌‌هاي سفالين برداشته، بر دوش چپ بگذارند و اين دعا را در شاخ گوسفند – که سر آن شاخ‌ها را سوراخ کرده‌اند – بخوانند به صورتي كه معلوم نشود چه مي‌‌‌گويند تا اینکه شياطين جني و انسي، به مضامين و اسرار اين دعا منتقل نشوند. آن‌ها اين كار را كردند و فردا صبح ديدند تمام عمالقه شكم‌هايشان باد كرده و مرده‌اند.

يكی از خطرها براي سالك اين است كه خواب‌‌‌های خوب خود را برای دیگران بيان كند. همين که این خواب را نقل کرد، شياطيني كه فقط براي انحراف اين فرد هستند، مطلب را مي‌‌‌گيرند و به اطلاعات خودشان اضافه مي‌‌‌كنند و اثر آن از بین می‌رود. عمده‌ شياطين جنّي آماده‌‌‌ شنيدن اين حرف‌ها هستند؛ زیرا آن‌ها به گونه‌ای نیستند که همه علوم را بدانند؛ بلکه آن‌‌‌ها هم گرسنه چنین غذاهایی هستند. اين‌‌‌ها غذاهاي نابي است كه يك سالك بعد از هزار رقم خون دل خوردن، ذره‌‌‌اي از آن را پيدا مي‌‌‌كند.

[۱] رُوِيَ عَنِ الْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلَامُ‌‌‌ أَنَّ يُوشَعَ بْنَ نُونٍ وَصِيَّ مُوسَى عَلَيْهِ السَّلَامُ لَمَّا حَارَبَ الْعَمَالِيقَ‌‌‌ وَ كَانُوا فِي صُوَرٍ هَائِلَةٍ ضَعُفَتْ نُفُوسُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْهُمْ فَشَكَوْا إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَمَرَ اللَّهُ تَعَالَى يُوشَعَ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَنْ يَأْمُرَ الْخَوَاصَّ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنْ يَأْخُذَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ جَرَّةً مِنَ الْخَزَفِ فَارِغَةً عَلَى كَتِفِهِ الْأَيْسَرِ بِاسْمِ عِمْلِيقٍ وَ يَأْخُذَ بِيَمِينِهِ قَرْناً مَثْقُوباً مِنْ قُرُونِ الْغَنَمِ وَ يَقْرَأَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ فِي الْقَرْنِ هَذَا الدُّعَاءَ يَعْنِي دُعَاءَ السِّمَاتِ لِئَلَّا يَسْتَرِقَ السَّمْعَ بَعْضُ شَيَاطِينِ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ فَيَتَعَلَّمُوهُ ثُمَّ يُلْقُونَ الْجِرَارَ فِي عَسْكَرِ الْعَمَالِيقِ آخِرَ اللَّيْلِ وَ يَكْسِرُونَهَا فَفَعَلُوا ذَلِكَ فَأَصْبَحَ الْعَمَالِيقُ‌‌‌ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ مُنْتَفِخِي الْأَجْوَافِ مَوْتَى الْخَبَرَ (بحار الأنوار، ج‌‌‌۱۳، ص۳۷۱).