شعر جان و جانانه – بند اول
شعر جان و جانانه – بند اول دوش رفتم سحر به ميخانه تا دهندم يكي دو پيمانه … ديدم آنجا رجال لا تلهي مات و مبهوت همچو پروانه … عده اي سر به كف ز خويش خجل عده اي چون ستون حنانه … از خيالات رسته و فارغ فارغ از داستان و افسانه .. ناگهان اين […]