بسم الله الرحمن الرحیم

کد مطلب:۹۵/۸۷/۱۱۵

انسان بايد در دو بُعدِ توحید و ولایت، همسو حركت كند و نبايد از این دو بعد، كم بگذارد. این مشکل در عوام و خواص ما هست که توجّهات ولايي‌مان خوب است؛ امّا توجهات توحيدي‌ و قرآنی‌مان به ترميم احتياج دارد. توسلات و عزاداری‌های ما، موجب بی‌نیازی ما از قرآن و توحید نمی‌شود. اگر ما در زمان خود اهل بیت علیهم‌السلام بودیم، ما را به توحید و عبادت و قرآن، سوق می‌دادند.‌

محبت به اهل بيت علیهم‌السلام در روایات، جايگاه والایی دارد؛ امّا نبايد جايگاه توحيد، خالي باشد. اهل بیت علیهم‌السلام آمده‌اند ما را به توحيد راهنمایی كنند. در بین صحابه افرادی بودند مانند سلمان که در توحید و ولایت، به اوج رسیده بودند.[۱] ما در شناخت توحید و ولایت، توان نداریم، مهم اين است كه در مسیر حرکت به این شناخت، با دو بال موازی حرکت کنیم؛ لذا آخرين سفارش رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به ما، اهل بيت و قرآن بود.[۲]

در دل اوليای خدا حتي قبل از اسلام، يك ارتباطي با خداي متعال بوده است. حضرت عبدالمطلب، حضرت ابوطالب، حضرت فاطمه بنت اسد، حضرت اسماعيل، حضرت ابراهيم علیهم‌السلام  این‌ها وقتي كنار خانه كعبه مي‌آمدند و یک «يا اللّه»‌ مي‌گفتند، مشکلات برطرف می‌شد. اگر بین دل انسان و خدای متعال، يك ارتباط توحيدي ايجاد شد، ارزشش از همه دنيا و آخرت بيشتر است. از سوی دیگر ارتباط بین انسان و حضرات اهل بیت علیهم‌السلام  عَلَمی برای توحید است؛ یعنی اسم اميرالمؤمنين یا سیدالشهداء علیهما‌السلام را که شنید، باید در دلش حركتی ايجاد شود؛ چون بدون اين چراغ، حرکت به سمت توحید، محال است. همان‌طور که در روایتی از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است:

 نَحْنُ وُلَاةُ أَمْرِ اللَّهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِ اللَّهِ وَ عَيْبَةُ وَحْيِ اللَّهِ وَ أَهْلُ دِينِ اللَّهِ وَ عَلَيْنَا نَزَلَ كِتَابُ اللَّهِ وَ بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ لَوْلَانَا مَا عُرِفَ اللَّهُ وَ نَحْنُ وَرَثَةُ نَبِيِّ اللَّهِ وَ عِتْرَتُهُ؛[۳]

ما فرمانروايان فرمان خدا، گنجينه‌هاى علم خدا، مخزن وحى او و اهل دين خدا هستيم، كتاب خدا بر ما نازل شده است و به واسطه ما خدا پرستش شد. اگر ما نبوديم، خدا شناخته نمي‌شد. و ما وارث پيامبر خدا و عترت او هستيم.

يكي از الطاف خداوند متعال به ما اين است كه الگوهاي ما را از بهترين‌ها، زلال‌ترين‌ها و پاك‌ترين‌ها قرار داده است.

——————————————————————–

[۱]. قَالَ النَّبِيُّ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ سَلْمَانُ‌ مِنَّا أَهْلَ‌ الْبَيْتِ‌ (عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۶۴)؛ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام الْإِيمَانُ‌ عَشْرُ دَرَجَاتٍ فَالْمِقْدَادُ فِي الثَّامِنَةِ وَ أَبُو ذَرٍّ فِي التَّاسِعَةِ وَ سَلْمَانُ‌ فِي الْعَاشِرَةِ (بحار، ج۲۲، ص۳۴۱).

[۲]. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ‌ كِتَابَ‌ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ عِتْرَتِي‌ أَهْلَ بَيْتِي (الامالی للصدوق، ص۴۱۵).

[۳] . بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج‌۱، ص ۶۱٫