بسمه تعالی کد مطلب: ۱۹۲/ ۸۵/ ۹۶ اهل قرآن، اگر حقیقتاً اهل قرآن باشند در آسمان مشهورند و ملائکه به آنها توجه دارند. ملائکه نگاه میکنند كه مثلاً يك ستاره اي به قم اضافه شده است. از همدیگر سؤال میکنند که چه شده است؟ بعضی از ملائکه در جواب میگویند: «فلاني اهل قرآن شده است».[۱] استجابت […]
بسمه تعالی
کد مطلب: ۱۹۲/ ۸۵/ ۹۶
اهل قرآن، اگر حقیقتاً اهل قرآن باشند در آسمان مشهورند و ملائکه به آنها توجه دارند. ملائکه نگاه میکنند كه مثلاً يك ستاره اي به قم اضافه شده است. از همدیگر سؤال میکنند که چه شده است؟ بعضی از ملائکه در جواب میگویند: «فلاني اهل قرآن شده است».[۱]
استجابت دعاها و خواستههای ما بستگی دارد به اینکه در عالم بالا به آنها توجه بشود یا نشود. گاهي در دعاهایی كه ما مي خوانيم، اصلا کسی صداي ما را نمي شناسد. بايد مرد راه بود. استقامت، ثبات، تضرّع و زاري مي خواهد تا انسان، مراحل را بگذراند و به حدّ مستقيم برسد تا مورد عنايت حقتعالي شود.
هر كاری اسباب و ادوات خاص خود را لازم دارد. اگر انسان بخواهد مورد عنایت حقتعالی واقع شود، ابتدا باید در عالم مجردات، جایگاهی پیدا کند؛ گریههایش را ببینند.[۲] گاهي اصلاً گريه هايمان را هم نمي بينند. يا اینکه گريه نداريم يا اینکه گریه ما عميق نيست و يا گریه ما به خاطر حوائج مادي است. اما وقتي انسان، خالص شد، در عالم معنا مورد توجه قرار مي گيرد؛ حتي مورد توجه شياطين هم واقع میشود.
شياطيني كه رفت و آمد دارند، براي هر كسي يك پرونده اي باز مي كنند و خوبها را به خوبي مي شناسند. گروهي از آنها مأمورند كه افراد را از راه، منحرف كنند. عالم مجردات، عالم وسيعي است و موجودات از ابتدا تا انتهايش مراتب مختلفي دارند. ابتدایش موجودات ناري زیادند و به زندگي ها احاطه دارند، رفت و آمد دارند و خيلي از قضايا را اطلاع دارند. مخلوقات، هر چه به سمت سماوات پیش مي روند، لطيفتر و عالیتر مي شوند.
——————————————————————–
[۱] . وَ عَنْ لَيْثِ بْنِ سُلَيْمٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ نَوِّرُوا بُيُوتَكُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ لَا تَتَّخِذُوهَا قُبُوراً كَمَا فَعَلَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى صَلَّوْا فِي الْبِيَعِ وَ الْكَنَائِسِ وَ عَطَّلُوا بُيُوتَهُمْ فَإِنَّ الْبَيْتَ إِذَا كَثُرَ فِيهِ تِلَاوَةُ الْقُرْآنِ كَثُرَ خَيْرُهُ وَ أَمْتَعَ أَهْلَهُ وَ أَضَاءَ لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا تُضِيءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِأَهْلِ الدُّنْيَا؛ پيغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: خانههاى خود را بتلاوت قرآن روشن كنيد و آنها را گورستان نكنيد چنانچه يهود و نصارى كردند، در كليساها و عبادتگاههاى خود نماز كنند، ولى خانههاى خويش را معطل گذاردهاند (و در آنها عبادتى انجام ندهند) زيرا كه هر گاه در خانه بسيار تلاوت قرآن شد خير و بركتش زياد شود، و اهل آن بوسعت رسند، و آن خانه براى اهل آسمان درخشندگى دارد چنانچه ستارگان آسمان براى اهل زمين ميدرخشند. (اصول کافی، ج۲، ص ۶۱۰)
عَنِ الصَّادِقِ ـ علیهالسلام ـ قَالَ: إِنَّ الْبَيْتَ إِذَا كَانَ فِيهِ الْمُسْلِمُ يَتْلُو الْقُرْآنَ يَتَرَاءَاهُ أَهْلُ السَّمَاءِ كَمَا يَتَرَاءَى أَهْلُ الدُّنْيَا الْكَوْكَبَ الدُّرِّيَّ فِي السَّمَاءِ؛ حضرت صادق عليهالسّلام فرمود: خانهاى كه در او شخص مسلمانى قرآن ميخواند اهل آسمان آن خانه را بنگرند چنانچه اهل دنيا ستاره درخشان را در آسمان بنگرند. (اصول کافی، ج۲، ص ۶۱۰).
[۲]. مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ تَقَدَّمَ فِي الدُّعَاءِ اسْتُجِيبَ لَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ صَوْتٌ مَعْرُوفٌ وَ لَمْ يُحْجَبْ عَنِ السَّمَاءِ وَ مَنْ لَمْ يَتَقَدَّمْ فِي الدُّعَاءِ لَمْ يُسْتَجَبْ لَهُ إِذَا نَزَلَ بِهِ الْبَلَاءُ وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ ذَا الصَّوْتَ لَا نَعْرِفُهُ. (الکافی، ج۲، ص۴۷۲).