بسمه تعالی

کد مطلب: ۲۱۴/ ۸۷/ ۹۶

كرامات انواع و اقسام دارد. بخشي از آن، تأثير نَفس است. وقتي که تأثير براي نفس باشد، اگر فردي قوي‌تر در آن محضر باشد و اراده کرده باشد که اين کار اتفاق نيفتد، نمي‌افتد.

خداوند آیت الله کشمیری قدس‌سره را رحمت کند، می‌فرمودند: در زمان جواني، مردي از لبنان آمده بود که علما را خيلي تحت تأثير قرار داده بود. او احضار روح داشت و در مورد فرج حضرت كه آن مواقع خيلي مرسوم بوده از او سوال مي‌کردند. ایشان می‌فرمودند: يک مجلسي گرفتند که او هم حضور داشت و چند گونه هنر خود را نشان داد. من گفتم: ايشان امروز نمي‌تواند کاري کند؛ يعني اتفاقي نمي‌افتد.

او مشغول شد و خواست سؤالي را که یکی از آقايان پرسيده بود، جواب بدهد؛ ولی نتوانست. بعد قرار شد شب در جاي ديگري حضور داشته باشد، شب هم يک جاي ديگري رفته بود، من گفتم: حالا هم نمي‌شود. دوباره نشد تا اين بنده‌ خدا خطاب به آیت الله کشمیری گفته بود: این حرف چیست که شما مي‌گوييد نمي‌شود؟ و آیت الله کشمیری در جوابش گفته بودند: «بالأخره بايد حد و حدود را بشناسي و بفهمي که چرا نمي‌شود؟» خلاصه او هر کاری کرد، نشد.

تصرفات و تاثیرات از نفس شروع می شود تا برسد به ابزاري حقيقي که در عالم، جايگاه دارند؛ مانند اسامي حق‌تعالي؛ مثلا اگر «باسمک الذي …» بخواني، فلان اتفاق مي‌افتد. اين‌ها ابزاري هستند که اگر در دست شخصی بود، ديگر کسي نمي‌تواند جلوي آن [اثر] را بگيرد، مگر کسي خيلي بالاتر از آن را داشته باشد.

در مصاديق قرآني چيزي که بلعم باعورا داشت، و بر اثر عدم مراعات، از او گرفته شد، مسائلش جداست، و غير از تأثير نفس است. کسي مي‌تواند اين‌ها را از هم تفکيک کند که شناخته باشد و رفته باشد.

بعضی از مردم يک خواب مي‌بينند و مي‌گويند: در خواب فلان چیز را به من گفتند، و فکر مي‌کنند حالا که در خواب گفتند، تمام است. در خواب هم شياطين هستند، در آسمان هم شياطين مي‌روند. خيال، محکم‌ترين کانالي است که شياطين از آن به نفوس، حتي به نفوس اوليا وارد مي‌شوند. غير از انبيا که عصمت دارند، بقيه در این خطر هستند. انبيا را هم خداي متعال به آن‌ها عصمت داده است.