بسمه تعالی

کد مطلب: ۲۲۱/ ۸۷/ ۹۶

جايگاه شياطين و جايگاه بدي‌ها هم جايگاهي است که صالحين را منحرف و مشغول به دنيا مي‌کند؛ حتي اوليا را مبتلا مي‌کند. آن ابتلا ممکن است انواع رنگ‌ها را داشته باشد. ممکن است ابتلایی خدايي و يک نوع تأديب باشد:

الهی لَا تُؤَدِّبْنِي بِعُقُوبَتِكَ؛[۱]

پروردگارا! مراد با عقوبتت، ادب مکن.

شخص، يک لحظه غافل شده و حالا مستحق اين شده است که مورد تأديب قرار بگيرد؛ آن هم با نوعي از عقوبت‌ها – نستجير بالله -. در این صورت هيچ قدرتي نمي‌تواند او را نجات دهد، مگر شکستگي.

سينه بايد بسیار بزرگ باشد که خط و ربط توحيدي را بگيرد، جايگاه الگوها را در مدار انبيا بگيرد، جايگاه اوليا را بگيرد، پايين‌تر از اوليا را بگيرد. هر کسي را در جاي خود بنشاند و قلبي حکيم ارائه دهد. قيامت، عالم غيب و درون خود را بشناسد، جايگاهِ توحيد در درون خود انسان را بشناسد و اين جايگاه را در آن عالمي که بعد خودش هم مي‌خواهد برود، بشناسد.

همين الآن حضرت يونس عليه‌السلام در عالم برزخ و عالم ملکوت جايگاهي از نعمت‌هاي الهي دارند، حضرت مريم سلام‌الله‌عليها نیز به گونه‌ای. اين‌ها الگوهایی قرآنی‌اند که پايين‌تر از اهل‌بيت عليهم‌السلام هستند و به گونه‌اي نزديک‌تر به شرایط ما هستند. اهل‌بيت عليهم‌السلام به حسب اين که سرّ و باطن اين قضايا هستند، صحبت کردن از آن بزرگواران مشکل‌تر هم مي‌شود؛ ولي تمام اين انبيا، تمام بزرگان قرآني و افرادی که در طول تاريخ بوده‌اند؛ از آن پيرزني که خدا را با دلي صاف و زلال پرستش کرده تا بقیه، الآن جايگاهي پاک و منزه در بهشت برزخي دارند و بعد هم همين گونه، ارتباط آن ها با خدا محفوظ است.

———————————————————————————

[۱]. مصباح المتهجد، ج۲، ص ۵۸۲، دعای ابوحمزه ثمالی.