شعر از الف تا عشق و جنون

از الف راهي است تا عشق و جنون

پله ها از عين باشد تا به نون

..

عاشقي يعني جنون و بي دلي

حاصل تحصيل او بي حاصلي

..

عشق يعني لذت روح و روان

عشق يعني بي سبب هر سو دوان

..

عشق يعني بي قراري و جنون

در كمال سلطنت خوار و زبون

..

عشق يعني مستي بي مي و جام

عشق ناكامي بود در عين كام

..

عشق يعني پابرهنه در گذر

لحظه هاي آخر يك محتضر

..

عشق يعني سر بريده روي دار

دست و پا ببريده اما بي قرار

..

عشق يعني سوختن بي قيل و قال

سوختن با عشق بي رنج و ملال

..

حمله كردن گاه گاهي همچو شير

خيره بودن گوشه اي همچون اسير

..

سير عاشق گر رود سوي جنون

از الف قدي به دال است و به نون

..

بس مسافتها است بين دال و نون

سير كن در آيه ما يسطرون

..

دال حال سختي راه حق است

نون حال اقتضاء مطلق است

..

اينكه گفتم عاشقي را همچو نون

آري اما آخرين نون جنون

..

ما الف قدان به عين عاشقي

راهها بايد دگر تا ما بقي

..

گفتمت از دال و نون اين تازه را

حق گشايد بر تو اين دروازه را