کد مطلب  : ۳۲/ ۸۵/ ۹۵

بسیاري از صفات خوب و بد، نزدیک همدیگر هستند؛ مانند ظرافت روح و ضعف نفس. شخص، سي سال زندگي مي‌‌كند؛ اما اين‌‌ صفات را نمي‌‌تواند از یکدیگر جدا كند. همچنین مانند همسایگی قوّت و تهوّر (بي‌‌باكي و به خطر انداختن نفس در مهالك).

تشخيص اعتدال، سخت است و رسيدن به اعتدال، سخت‌‌تر. آمادگی نبیّ برای وحی، یعنی فراهم بودن امكانات، حتّي از نظر جسمي و روحي؛ از این رو انبيا خيلي از مشكلات جسمي را هم نبايد داشته باشند؛ حتّي در مورد حضرت موسي علیه‌السلام كه عرض كرد:

وَ يَضيقُ صَدْري وَ لا يَنْطَلِقُ لِساني‌‌ فَأَرْسِلْ إِلى‌‌ هارُون؛[۱]

و [از كفر آن‌ها] دلتنگ می‌شوم و عقده زبانم [به هدايت آنان] باز نمی‌گردد؛ پس به سوى هارون [برادرم] فرست [تا با من به رسالت روانه شود].

بعضي مي‌‌گويند: «سخن حضرت موسی به خاطر این است که نبي بايد در كمال اعتدال باشد». زبان حضرت موسی مشكل نداشته است؛ مشكلي كه بعضی بيان می‌کنند، این است که زبان او سوخته بود.[۲]

ظرف نزول وحي باید از اعتدال در جسم و روح برخوردار باشد؛ چون مجرای وحی، خيلي لطيف و ظريف است. اگر اعتدال نداشته باشد و مثلا شخص دچار خيالات باشد، اين كانال، آلوده مي‌‌شود. خداي متعال، مطلبي را به صورت وحي بر نبي ارائه مي‌‌كند؛ اگر عدم اعتدال یا نقصان درگوشه‌‌اي از نفس يا قوه خيال باشد، و به تعبیر دیگر این ظرف آلوده شود، مانند تلويزيون و تلفن همراه، پارازيت مي‌‌اندازد.

در خواب‌ها و الهاماتی که برای اولیا می‌باشد هم همین‌طور است. تا قوه خیال انسان اصلاح نشود، خواب‌ها و الهامات انسان، مخدوش است و از ناحیه نفس، ناخالصی پیدا می‌کند و زلال و شفاف نیست.

[۱]. سوره شعراء، آیه ۱۳٫

[۲] . تفسیر قمی، جلد۲، صفحه ۱۳۶٫