کد مطلب  : ۴۴/ ۸۵/ ۹۵

اگر قضاياي حساب‌نشده‌ای را مرتب به نام امام زمان علیه‌السلام ترویج کنند، اصل قضيه مهدويت دچار مشكل مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. در این زمان، قواعد به هم خورده است. بعضی از تشرفاتي که ارائه شده، یا اصلا تشرف نبوده و يا اینکه آن فرد، خود حضرت علیه‌السلام نبوده است؛ ولي از آن طرف هم صالحانی بودند كه محضر حضرت را درك كردند و بهره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بردند. اگر انسان يك نمونه از افراد تشرف‌يافته را ببيند، اصلاً [این توفیق،] از شكل و شمايل و عملكرد او پيدا است؛ آن قدر توجه از سراسر وجودش مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ريزد؛ آن قدر محبت و ادب نسبت به حضرت بقية اللّه علیه‌السلام  دارد که معلوم است محضر آن حضرت را درک كرده است. این شخص، بسیار متفاوت است با يك فردي كه قضيه تشرّف را بازاري كرده یا آن را از بين برده باشد.

تشرف خدمت امام زمان علیه‌السلام قضيه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي است كه اگر اين طرف و آن طرف نقل شد، آثارش از بين خواهد رفت. زيارت حضرت بقية اللّه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌علیه‌السلام يك چنين حالي دارد. شاید شنيده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ايد مثلاً بعضي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گويند: «من آيه آخر سوره كهف را مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواندم و شب‌ها برای تهجد بيدار مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شدم. بعد از اینکه این قضیه را برای دیگران نقل کردم، این آیه را می‌خوانم؛ ولی اثر نمی‌کند». این قضایا تا این حدّ، لطيف است که نقل کردن آن‌ها اثرشان را از بین می‌‎برد.

اگر كسي با يك آيه قرآن، ارتباطی پيدا كرد، وقتي آن ارتباط را برای دیگران نقل مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كند، اثرش را از دست مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. حضرت بقية اللّه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ روحي‌له‌الفداء كه همه قرآن است؛ طبيعي است كه نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان قضيه تشرف خدمت آن حضرت را برای همه نقل كرد. ما بعضي بزرگان را مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ديديم که يك كلمه در اين زمينه سخن نمی‌گفتند. مرحوم آیة الله كشميري قدس‌سره هم همين‌گونه بودند و مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرمودند: «تشرف خدمت امام زمان علیه‌السلام سرّ خدا است».