کد مطلب  : ۵۲/ ۸۵/ ۹۵

انسان در ماه محرم نباید از افرادی باشد كه قرآن کریم درباره آن‌ها می‌فرماید:

وَ ما يَتَضَرَّعُونَ؛[۱]

ناله و زاری نمی‌کنند.

خداوند متعال به خاطر غفلت و سياهى دل، تضرّع و گریه را از انسان مى‌‌‌‌‌‌‌گيرد. اینکه اشک انسان جاری نمی‌شود، به خاطر این است که دل‌شکسته نمی‌شود. سزاوار است انسان در ماه محرم، موضوع عاشورا را از جهات مختلف، بيشتر مورد توجه قرار دهد تا حالت تضرّع و گریه را به دست آورد. زمانی که این حالت تضرع را به دست آورد، بايد دائم در طول سال، ارتباط خود را با عاشورا حفظ کند، تا این حالت برای او ماندگار شود.

گریه برای مصیبت حضرت سید الشهداء علیه‌السلام راه رسیدن به حضرت بقیة الله علیه‌السلام است. این گریه، وجود انسان را طلایی می‌کند و او را آماده درک حضور آن حضرت می‌کند.  

اگر چه در تعداد اصحاب حضرت سید الشهداء علیه‌السلام اختلاف است؛ ولی حدّ مشترک در تمام اصحاب حضرت سيد الشهدا علیه‌السلام طلایی‌بودن جنس آن‌ها است که توانستند در جوار حضرت سید الشهداء علیه‌السلام شهيد شوند. آن اصحاب، بسیار ارزشمند بودند.

[۱] . سوره مومنون، ۷۶٫