کد مطلب  :  ۷۲/ ۸۵/ ۹۵

از جمله اموري كه در عالم معنا جريان دارد، عصمتي است كه خداوند متعال به مؤمنين عنايت مي‌‌‌كند. گناه در مسیر انسان قرار می‌گيرد؛ ولی خداوند حفظ می‌کند. حفظ خداوند، در برزخ عالم، جایگاه مهمّی دارد و با اين آيه مربوط است:

وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ ما زَكى‌‌‌ مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ أَبَدا؛[۱]

اگر فضل و رحمت خدا شامل شما نبود، احدى از شما [از گناه و زشتى] پاك و پاكيزه نمی‌شد.

از فضل و رحمت الهي، آن است كه مؤمن را از وقوع در معاصي و پيشامدهاي ناگوار، حفظ می‌کند. اگر خداوند، اين بصيرت را به انسان بدهد، مي‌‌‌بيند كه این شخص چقدر محفوظ است و آن شخص چقدر محفوظ است.

ائمه علیهم‌السلام كه تسليم تقديرات الهي بوده‌‌‌اند همه امور براي آن‌ها روشن بوده است. آن‌ها مي‌‌‌بينند كه بعضي از معاصي، عصمت‌ها را از بین می‌برد. پناه به خدا! حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در دعای کمیل می‌فرمایند:

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ‌‌‌ الْعِصَمَ‌‌‌ … اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ؛^[۲]

خدايا! براى من آن گناهانى را كه پرده عصمتم را می‌درد، بيامرز… خدايا! برايم آن گناهانى را که باعث تغییر نعمت‌ها می‌شوند، بيامرز.

در اولاد ائمه علیهم‌السلام  همه نوع انسانی بوده است و ائمه علیهم‌السلام همه را تحمّل مي‌‌‌كردند. گاهي بعضي از فرزندان ائمه، ادعای امامت مي‌‌‌كردند. هر كسي از آن‌ها مسير خودش را مي‌‌‌رفته است. 

هر چه انبيا لطيف‌‌‌تر مي‌‌‌شدند، اين مسائل را بيشتر مراعات می‌کردند. زمانی كه خداوند، امامت را به حضرت ابراهیم علیه‌السلام ارائه كرد، ایشان از خداوند پرسید:

وَ مِنْ ذُرِّيَّتي؛^[۳]

از ذريه‌‌‌ام نيز كسانى را به امامت برسان.

ما هم بايد براي اولاد خود از خداوند، خوشبختي بخواهيم و دعايشان كنيم. مؤمن هر چه ايمانش بالاتر مي‌‌‌رود، در زندگي خودش و ديگران منشأ اثر مي‌‌‌شود. بايد فرزندانمان را دعا كنيم كه خداوند ابتلائات و سختي‌‌‌ها را از آن‌‌‌ها دور كند، در معصيت‌‌‌ها واقع نشوند و عصمت خدایی، آن‌‌‌ها را حفظ كند. خانواده‌‌‌ها در داشتن عصمت، متفاوت هستند؛ مثلاً برای بعضي‌‌‌ها نوشته مي‌‌‌شود: زنا – نستجیر بالله – از اين خانه دور باد؛ اما اگر يك نفر شقاوت كند و آن عمل منافی را انجام دهد، باعث مي‌‌‌شود نعمت‌های او تغییر کند. بايد از خداوند، عصمت و نگهداري از معاصي بخواهيم؛ چون انجام معاصی‌ با آينده انسان خيلي مربوط است. خداي متعال، به بشر فرصت دعا کردن داده و با این کار، تسلطي بر تغییر مقدراتش به او عطا کرده و راه را باز گذاشته است.

[۱] . سوره نور، آیه ۲۱٫

[۲] . مفاتیح الجنان، دعای کمیل.

[۳] . سوره بقره، آیه ۱۲۴٫