بسمه تعالی

کد مطلب:۱۹۶/ ۸۵/ ۹۶

هر كسى براى رسيدن به سعادت، يك موجودى‌ و سرمایه‌ای دارد؛ دو نفر را نمی‌توان پیدا کرد که موجودىِ‏ آن‌دو در داشته‌ها و نداشته‌ها مثل هم باشد. از این مطلب، وسعت وجودى بشر فهمیده می‌شود. آن كسى كه زاويه ‏اى از خير را ندارد، زواياى دیگری از خير را دارا است.

يكى از حكيمانه ‏ترين مطالب كه برای تحقیق و پژوهش، مناسب است، روایتی است که از پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده است:

النَّاسُ مَعَادِنُ كَمَعَادِنِ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ؛[۱]

مردم، معادن هستند مانند معادن طلا و نقره.

مردم در معدن و منبع، متفاوت هستند؛ یعنی هر کسی مزايایى دارد و باید كسى انسان را از مزایایش آگاه كند.

اعمال بعضی از کسانی كه در مسير كربلا براى یاری حضرت سيد الشهداء علیه‌السلام  قرار گرفتند، دچار كم و زيادى ‏هایى بوده است؛ اما منبع و معدن آن‌ها عالى بود. ممكن است در یک زمانی روی يكی از آن معدن‌های طلا، خار و خاشاك گرفته باشد؛ اما این‌که خداوند متعال، آن معدن طلایی را در مسير حضرت سيد الشهداء علیه‌السلام قرار ‏داد از اين جهت بود كه آن معدن، ارزش داشت.

اگر كسى بخواهد نصيبى از دیدار حضرت بقیة الله علیه‌السلام داشته باشد كه يك لحظه چشم او جمال حضرت علیه‌السلام را نظر کند، خداوند متعال در طول زندگی از او مراقبت می‌کند؛ مثلا به این صورت که از پدر آن شخص، مواظبت و مراقبت هست تا خود آن شخص كه مى‏ خواهد خدمت حضرت علیه‌السلام برسد؛ یعنی معدن و منبع او مراعات مى ‏شود. در اصحاب حضرت سید الشهداء علیه‌السلام نیز قضیه به این شکل بوده است.

——————————————————————

[۱] . بحارالانوار، ج ۵۸، ص ۶۵٫