کد مطلب : ۶۲/ ۸۵/ ۹۵

ارتباط با قرآن در ماه مبارک رمضان هر چه بیشتر باشد بهتر است و اگر کسی زیادتر خواست، ذكر«يا ربّ» ذكر مناسبي است. همچنین تکرار ذكر «سبحان ربي الاعلي» در سحر مي‌‌‌‌‌‌تواند آرام‌بخش و لذت‌بخش باشد.

مطمئن باشيم اين ذکر (سبحان ربي الاعلي) هر باري كه گفته مي‌‌‌‌‌‌شود، كمتر از يك «لَحْمِ طَيْرٍ مِمَّا يَشْتَهُون»^[۱] نيست. در هر بار تکرار این ذکر، معاني بلند و تقويت روح و ايمان مي‌‌‌‌‌‌تواند باشد؛ البته اگر آن ذکر را با توجه و در فضاي آرام و سر به سجده بگوید.

خدا رحمت كند شيخ محمد جواد شکرین را. من گاهي برای ملاقات ایشان به مدرسه صدر مي‌‌‌‌‌‌رفتم. ‌‌‌‌‌‌ایشان در حجره را نیمه‌باز می‌گذاشت كه اگر كسي آمد، برنگردد. من نگاه كردم؛ ‌‌‌‌‌‌ديدم در سجده است. قوه شنوایی ایشان ضعیف بود؛ لذا ذكر سجده‌‌‌‌‌‌اش شنيده مي‌‌‌‌‌‌شد، بلند مي‌‌‌‌‌‌گفت: «سبحان ربي الاعلي» شايد «و بحمده» را هم مي‌‌‌‌‌‌گفت. من فكر مي‌‌‌‌‌‌كنم هر چه داشت از اين ذكر و سجده‌‌‌‌‌‌هاي طولاني داشت.

اين ذکر، بنيان روح و ایمان را تقويت مي‌‌‌‌‌‌كند؛ غذاي بهشتي است در دنيا. خداي متعال درِ خزائن رحمتش را باز كرده و اين ابزار و اين كليد را در اختيار ما قرار داده است. ما اشتغال‌هایمان زياد است و غذاهاي مادي را فراوان و بي‌حساب و كتاب مصرف كرده‌‌‌‌‌‌ایم؛ به همین‌ دلیل، گرسنگي روحمان را حس نمي‌‌‌‌‌‌كنیم. روحمان از گرسنگي دارد مي‌‌‌‌‌‌ميرد؛ ولي ما حس نمي‌‌‌‌‌‌كنیم؛ چون قواي ما به مادّيات بمعناه‌الاعم مشغول شده است.

[۱]. اشاره است به توصیف یکی از نعمت‌های بهشتی که در قرآن ذکر شده است به معنای «گوشت پرنده از هر چه میل داشته باشند» (سوره واقعه، آیه ۲۱).