کد مطلب :  ۶۷/ ۸۵/ ۹۵

صدای موسیقی در خانه، باعث جلب شياطين مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. آمدن شیاطین، آثار بدی را به دنبال دارد. آن‌ها بر اهل خانه تأثیر منفی می‌گذارند. آن‌قدر انسان باید دعا، صدقه و امثال آن را انجام دهد تا اینكه خانه به وضع عادي خود برگردد. اميرالمؤمنين علیه‌السلام در نهج البلاغه مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرمايند:

بعضي از اين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شیاطین مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آيند و مثل پرنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي كه در مکانی لانه می‌کند، در منزل و دل انسان لانه مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كنند.[۱]

شیاطین براي فرزند انسان و حتی فرزندان بعدي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ انسان اثر بد می‌گذارند؛ اما اعمال عبادی، مانند نماز شب، تعقیبات نماز صبح، خواندن ادعیه، کثرت قرائت قرآن با صدای بلند در خانه، بلند اذان گفتن، صدقه و قرباني كردن در خانه برای سلامتی امام زمان علیه‌السلام فریاد شیاطین را درمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آورد و آن‌ها را بيچاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كند. حتی این اعمال، بعضی از شیاطین را از بين مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد.

ما اين مطالب را نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فهميم؛ لذا زندگي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ما يك زندگي کاملاً مادي شده و نگرش ما به قضايا، نگرش مادي است. در نتیجه، زياد لطمه مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خوريم و – نستجير باللّه- مشكلاتي پیش می‌آید. بشر بايد خودش را به خدا بسپارد. یکی از تعقیبات نماز صبح، دعاي حفظ است که یکی از دعاهاي بسیار زيبا است و برای دفع شیاطین مؤثر است:

أَصْبَحْتُ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اللَّهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمَامِكَ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ الْمَنِيعِ الَّذِي لَا يُطَاوَلُ وَ لَا يُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ كُلِ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَن خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصَّامِتِ وَ النَّاطِقِ فِي جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَةٍ وَلَاءِ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ مُحْتَجِباً مِنْ كُلِّ قَاصِدٍ لِي إِلَى أَذِيَّةٍ بِجِدَارٍ حَصِينٍ الْإِخْلَاصِ فِي الِاعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ التَّمَسُّكِ بِحَبْلِهِمْ مُوقِناً أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ وَ فِيهِمْ وَ بِهِمْ أُوَالِي مَنْ وَالَوْا وَ أُجَانِبُ مَنْ جَانَبُوا فَأَعِذْنِي اللَّهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَا أَتَّقِيهِ يَا عَظِيمُ حَجَزْتُ الْأَعَادِيَ عَنِّي بِبَدِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّا جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.[۲]

اما عبارت «فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ» در این دعا چه معنایی دارد؟ يك چيزي که در شياطين و تمام اجنّه خيلي رسوخ دارد، بينش و عدم بينش آن‌ها است. آن‌ها خيلي موارد را اصلاً نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بينند. آيات و ادعيه، به اين قضيه توجه دارند؛ به خاطر همین در آخر دعای مذکور، اشاره به آیه قرآن شده است:

و جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ؛[۳]

ما از پيش رو و پشت سر آنها سدى كشيده و ايشان را با آن پوشانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ايم پس ديگر جايى را نمى‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بينند.

اين پنهان‌شدن عمل از دید شیاطین، يك حقيقت است. شیطان می‌دانست که نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند مخلَصين را ببيند؛ به همین دلیل، خودش آن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را – با اينكه اصلاً بني‌آدم هنوز به دنيا نيامده بودند – استثنا كرد و گفت:

فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِين؛[۴]

پس به عزتت سوگند! همه و همه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شان را گمراه خواهم كرد؛ مگر بندگان مخلَصت از ايشان را.

[۱] . «جعلوا الشّيطان لأمرهم مالكا و جعلهم له أشراكا ففرّخ فى صدورهم و دبّ و درج فى حجورهم فنظر بأعينهم و نطق بألسنتهم و ركب بهم الزّلل و زيّن لهم الخطل فعل من شركه الشّيطان فى سلطانه و نطق بالباطل على لسانه»؛ «دشمنان ما شيطان را مالك امر خود گرفتند و شيطان هم از آنها براى خود دامها قرار داد، در كنار آنها و سينه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى آنان رفت و جاى گزيد و جوجه بر آورد؛ به چشمهاى آنها ديد و به زبانهاى آنها سخن گفت. آنها را بر لغزشها سوار كرد و خطاها را برايشان بياراست. شيطان بر آنها سلطنت پيدا كرد و هر يك از آنها را به دام خود در كشيد و آنها هم بر زبان شيطان به باطل و نادرست سخن گفتند». (نهج البلاغة، خطبه ۷).

[۲] . مفاتیح الجنان، تعقیبات نماز صبح.

[۳] . سوره یس، آیه ۹٫

[۴] . سوره ص، آیه ۸۳ ـ ۸۲٫