کد مطلب  :  ۸۳/ ۸۵/ ۹۵

در بین اصحاب كربلا هيچ فرد ضعيفي وجود ندارد. نوجوان سيزده‌ساله، لباس رزم مي‌‌پوشد و در مقابل آن همه دشمن با شمشيرهاي برهنه مي‌‌رود با اینکه حالت جنگجوهاي سابق و شمشيرهايشان ترسی داشته که هر كسي نمي‌‌توانسته در مقابل آن‌ها دوام بياورد. آن نوجوان در خطاب به دشمن می‌گوید:

اميري حسينٌ و نِعمَ الأمير.[۱]

يك دوره تام و تمام الگو در همه زوایا در اين مجموعه (اصحاب كربلا) هست و نهايتِ گذشت هم از سوی آن‌ها اجرا شده است. فقط كافي است انسان از هر جنس و شجره‌‌اي باشد، يك مقدار توجه به اين جريان برايش حاصل شود و خودش را يك جايي ببيند؛ يعني دلش يك جايي بشكند، راهي پيدا كند و شروع به حرکت کند. بسیاری از این الگوهای پاک و مهذّب، افرادی مثل ما بودند و معصوم نبودند؛ ولی به سبب آن جوهره طلایی که داشتند، مورد عنایت قرار گرفتند و همراهی حضرت سید الشهداء علیه‌السلام رزق آن‌ها شد.

جريان حضرت سيدالشهداء علیه‌السلام  با مركز دل و عواطف، ارتباط دارد و شاید هيچ جرياني از جريان‌هاي اهل بيت علیهم‌السلام اين‌طور نباشد. گريه كردن بر حضرت صديقه طاهره سلام‌الله‌علیها هم طهارت، هم تحمل و هم ثبات قدم مي‌‌خواهد؛ ولي «سفينة الحسين اسرع»؛[۲] کشتی امام حسین علیه‌السلام  همه را سوار مي‌‌كند.

اين ارتباط و پیوند حاصل نمي‌‌شود، مگر اين كه انسان، در طول شبانه‌روز يك بخشي را براي تأمل و تفكر براي جريان حضرت سيد الشهداء علیه‌السلام و مطالعه مقتل بگذارد يا به گونه‌ای پيوندي برقرار كند. در این‌صورت به تدریج، دل مي‌‌شكند و بعد از آن، اين پیوند نبايد قطع شود.

————————————————-

[۱]. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‌‌۴، ص۱۰۴٫

 [۲] . ینابیع الحکمة، مقدمه ج۱، ص۳۰۲٫