کد مطلب :  ۹۴/۸۵/۱۶

علت این که خداوند در قرآن کریم، داستان بعضي از انبيا را مكرّر نقل مي‏ كند، به خاطر سعه‏‌ وجودی انبيا و شناخت بيشتر است. در يك باب، يك گونه الگودهي مي‏ كند و در باب دیگر، گونه‌اي. خداوند در قرآن، فرعون را به عنوان الگوي باطل معرفی می‌کند. شايد ديگر در دنیا فرعون نباشد ؛ اما فرعونيّت در وجود همه و براي هميشه هست. خداوند حضرت موسي علیه‌ السلام را براي مبارزه با فرعون انتخاب مي‏ كند؛ چون او از عهده این کار برمي‏ آيد. اگر داستان حضرت موسي را يك بار ديگر نقل می‌کند، در يك زاويه ديگر و با يك الگو دهي ديگر است و وسعت شخصيت حضرت موسي علیه‌ السلام را تأیید می‌کند.
خداوند در قرآن کریم حضرت يوسف علیه‌السلام را به نحوی و حضرت ابراهيم علیه‌ السلام را به نحوی ديگر معرفی می‌کند. بعضي‏ از انبیا را زلال مي ‏آورد و تعريف‌هاي مهمي از آن‏ها مي‏ كند. تعاریفی که ائمه از حضرت ابراهيم علیه‌ السلام می کردند به خاطر همين تعابير قرآني است كه مي‏ دانستند حضرت ابراهیم علیه‌ السلام زلال توحيد را چشيده و پير طريق بوده است.