۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » اشعار حاج آقا
  • 29 آگوست 2017 - 12:13
  • 1369 بازدید
شعر «علم حقیقت»
شعر «علم حقیقت»

شعر «علم حقیقت»

شعر علم حقیقت حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری ای به تو موجود کتاب وجود                                           نام تو سرلوحه غیب و شهود ******** اسم تو از سرّ تو آمد پدید       […]

شعر علم حقیقت

حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

http://bonyadhad.ir/libhad/tools/images/jodasaz2.bmp

ای به تو موجود کتاب وجود                                           نام تو سرلوحه غیب و شهود

********
اسم تو از سرّ تو آمد پدید                                                شاهد آن سوره حشر و حدید

********
رخصتی ارهست بگویم به رمز                                           نادره ای را به اشارات و غمز

********
از الف اول سر قدیم                                                              بسته زبانند مسیح و کلیم

********
علم حقیقت که شنیدی است این                                   آنچه شنیدی و ندیدی است این

********
باء، نخستین اثر منجلی است                                     نقطه آن حضرت حیدر علی است

********
چیستی ای باء که بردی سبق                                                   اول هر سوره ز اسماء حق

********
چیستی ای باء که اسم عظیم                                           در تو نهان است چو علم و علیم

********
قادر فرد ازلی، لم یزل                                                                برده تو را تا ملکوت علل

********
چیستی ای باء به غیب و شهود                                           حلقه وصلی شده ای در وجود

********
جنبه خلقی تو بی عد و حد                                                          یافته از غیب تو دائم مدد

********
در دل هر ذره عیان آمدی                                                         مصدر هر سود و زیان آمدی

********
جلوه کن ای نقطه اصل و اصیل                                                    تا که بگویم ز کثیرت قلیل

********
گفت مرا پیر خرد در خفا                                                      جامد و بی جان منگر نقطه را

********
هیمنه ای هست ورا چون ملک                                             رشته ای از غیب به سوی فلک

********
قالب و لفظ و جسدش در عیان                                          روح و کمال و دل و عقلش نهان

********
هست و را بال فراز و فرود                                                         هر که بیابد زمن او را درود

********
دیدن روحش نه به چشم سر است                                     ماضی و مستقبل او مصدر است

********
سبعة سیاره و آن نه رواق                                                              گویم و نبود ز من الا بلاغ

********
لیک پراکنده به گفتار من                                                                 کاش نگردد قلمم دار من

********
عالم غیب است و همین یک                                                    قلم گر نزنی بر سر نونش علم

برچسب ها

این مطلب بدون برچسب می باشد.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*

جواب سئوال زیر را وارد نمایید *