شعر نصیب دل

پیاله‌ای نصیب دل می‌شود و نمی‌شود                                      باده ز کار ما خجل می‌شود و نمی‌شود

********
عقل به دست ما زبون طعنه زند به ما جنون                             طیّ طریق واژگون می‌شود و نمی‌شود

********
به صرف میل و آرزو کسی رسد به وصل او                              چه کرده‌ای تو خود بگو می‌شود و نمی‌شود

********
سجده نمی‌کند عدو این طمعی است خام از او                         آب شوی در این وضو می‌شود و نمی‌شود

********
به گل نشسته کشتی‌ام پر از بدی و زشتی‌ام                             لطیف این درشتی‌ام می‌شود و نمی‌شود

********
غفلت ما و آگهی شیری و کار روبهی                                          ابلهی و شهنشهی می‌شود و نمی‌شود

********
گذشته آب از سرم هنوز خاک این درم                                       بر این شده است باورم می‌شود و نمی‌شود

********
ما که در این دیار غم یاد توایم دم به دم                                  خوب دمیده‌ای بدم می‌شود و نمی‌شود

********
وای به حال من اگر خواجه نخواهدم دگر                                 مگو تو با من اینقدر می‌شود و نمی‌شود